Zowel verzenden de vrees als de bezorgdheid signalen door het lichaam die alle systemen voor mogelijk gevaar voorbereiden. De hormonen, zoals adrenaline en catecholamine, worden vrijgegeven in wat „strijd of vlucht“ reactie genoemd geworden is. De plotselinge verhoging van hormoonniveaus versnelt het hart en verhoogt de hoeveelheid bloed dat wordt gepompt. Tezelfdertijd halen de spieren aan, verhogend de capaciteit van het individu om van gevaar te vechten of te vluchten. De intensiteit van deze fysiologische reacties vari�ërt al naar gelang de ernst van de gebeurtenis of dacht dat gevonkt de emotie, de sterkte van de de vrees of bezorgdheid van het individu, en zijn of haar vroegere ervaring en genetische makeup. Gebruikend de technologieën van de hersenenweergave en neurochemical technieken, vinden de wetenschappers dat een netwerk van op elkaar inwerkende structuren van deze emoties de oorzaak is. Veel onderzoekscentra op amygdala, een amandel-vormige structuur diep binnen de hersenen. Amygdala wordt verondersteld om als communicatie hub tussen de delen van de hersenen dat proces inkomende sensorische signalen te dienen en de delen die hen interpreteren. Het kan signaleren dat een bedreiging aanwezig, is en een een vreesreactie of bezorgdheid teweegbrengt. Het blijkt dat het emotionele geheugen dat in het centrale deel van amygdala wordt opgeslagen kan een rol in wanorde spelen die zeer verschillende vrees, zoals fobieën impliceren, terwijl de verschillende delen kunnen worden geïmpliceerdh in andere vormen van bezorgdheid. Bovendien met nieuwe bevindingen over neurogenesis (geboorte van nieuwe hersenencellen) door het leven, misschien zal een methode worden gevonden om de groei van nieuwe neuronen in het zeepaardje in mensen met post-traumatische spanningswanorde te bevorderen. De symptomen van deze wanorde zijn vaak mild, en zich mengen niet in het werk of sociale situaties. Als de symptomen streng zijn, echter, kunnen zij dagelijkse activiteiten onderbreken. Omdat de mensen met algemene bezorgdheidswanorde vaak een andere fysieke of emotionele wanorde, zoals depressie hebben, is er veel geleerd debat geweest over de vraag of bezorgdheids er wanorde op zijn bestaat. Maar de recente studies wijzen erop dat er werkelijk zulk een wanorde is, en dat het door diagnose en behandeling kan worden geholpen. De symptomen van algemene bezorgdheidswanorde beginnen gewoonlijk in de jeugd en kunnen voor decennia onbehandeld gaan. Nochtans, neigen zij om met leeftijd te verminderen. Één studie vond dat slechts 3 percent van gevallen van algemene bezorgdheidswanorde in die 65 en over begon. Het probleem is gemeenschappelijker onder vrouwen dan mannen en loopt vaak in families. De psychologen, de sociale arbeiders, en de adviseurs werken soms nauw met een psychiater of andere arts samen, die medicijnen zullen voorschrijven wanneer zij worden vereist. Voor sommige mensen, is de groepstherapie een nuttig deel van behandeling.
ga verder...
|